معمولاً اینطور شروع میشه:

مهندس یه نیروی خوب با فلان مشخصات سراغ نداری؟ منم یه مکث می کنم و جواب می دم نیروی خوب الان شاغل هست و شما باید یه نیروی خوش اخلاق و بهره مند از سطحی قابل قبول از دانش فنی پیدا کنید و  اون رو پرورش بدید.

پیشنهادهایی در خصوص یافتن نیروی کار برای کارفرماها

نیروی کار خوب (از نظر شما) خیلی کم هست. منم با شما هم عقیده ام. اما حالا که این نیروی کار پیدا نمیشه باید چیکار کرد؟ باید دست رو دست بذاریم یا…؟ پاسخ من به این پرسش ها موارد زیر هست:

• اولین معیار جلب نیروی کار باید اخلاق و مَنِش اون شخص باشه. مهارت آموختنی است. ادب و اخلاق هم همینطور. منتها شما فرصت آموختن ادب و اخلاق رو ندارید.

• نیروی خوش اخلاق رو با یه برنامه مشخص تحت آموزش قرار بدید. یا به صورت معاشرت با نیروهای فعلی و یا با ثبت نام کردن ایشون در کلاس های آموزشی خوب. هزینه ای که برای این کار متحمل می شید اسمش هست خرید زمان و سرمایه گذاری. پیش از شروع آموزش با نیروی مد نظر صحبت کنید و با هم توافق کنید که پس از طی فرایند آموزش ایشون موظف هست تا یه مدت با شما همکاری داشته باشه تا تلاش شما هدر نره. در صورتی که باور ندارید با من تماس بگیرید تا شما را با ده ها کارفرمایی که ناچار به این کار شده اند آشنا کنم.

• ایجاد رضایت در بین نیروهای IT باید اولویت شما باشه و مدام در تلاش باشید که رشد کنن. کسب و کار شما بدون اونها نابود خواهد شد و شما باید دست از اصرار بیخود برای صرفه جویی و خساست بردارید. وقتی که نیروی IT احساس کنه که بهش بها داده می شه و داره رشد می کنه در کنار شما خواهند موند. من در اینجا شعار نمی دهم. حقایق محض را بیان می کنم. تو خواه پند گیر.

• پرداختن دستمزد پایین و تلاش برای متقاعد کردن نیروی خوب به دستمزدهای حداقلی مصوب اداره کار و گذاشتن منت بر سر وی که ما داریم به تو لطف می کنیم از اشتباهات نابخشودنی بوده و نشان از عدم بلوغ کارفرماست. فراموش نکنید که دانش کسب شده توسط نیروی IT تاریخ مصرف کمی داشته و او مجبور است برای یادگیری در تکاپو باشد.

در همین راستا بخوانید:
باید به فکر بالاتر بردن سطح دستمزدت باشی

• مدام در محافل مرتبط با دنیای IT مثل کنفرانس ها و رویدادها حضور داشته باشید و از شبکه های اجتماعی توییتر و لینکداین برای پیدا کردن نیروی مناسب غافل نشید. زمان آگهی های مسخره‌ی مختصر به سر اومده. از این پس شما باید دنبال نیرو باشید و نه نیرو دنبال شما!

در همین راستا بخوانید:
شبکه سازی هنوز بهترین راه برای پیدا کردن کار است
۸ نکته برای فعالیت بهینه در سایت لینکداین

• در مواقعی که هیچ نیرویی پیرامون شما و به صورت حضوری یافت نشد از فرصت دورکاری استفاده کنید. برای این کار تمام ابزارها مهیاست و این شما هستید که باید طرز فکر خود را عوض کنید. برای مدیریت ارتباطات از ایراتی و خوب تسکولو، ترلو یا اسلک استفاده کنید. برای بستر مالی و حقوقی و برونسپاری هم از پارسکدرز استفاده کنید. دورکاری مدت هاست در کشورهای توسعه یافته مورد پذیرش قرار گرفته و آنها با این روش به پیش می روند.

پیشنهادهایی در خصوص یافتن نیروی کار برای کارجویان

• مدام به آگهی های کار سایت ها از جمله جاب‌اینجا، ای-استخدام و لینکداین سر بزنید تا با نیازمندی های بازار کار بیشتر آشنا بشید.

• بیش از حد وقت خودتون رو در دانشگاه هدر ندید و حتماً شروع به فراگیری یکی از تخصص های روز که از آگهی های ثبت شده در سایت های مطرح شده در بالا متوجه نیازش شدید بکنید.

• حتماً تلاش کنید که در ایام دانشجویی یا فراغت به صورت فریلنس کار کنید تا تجربه و پول بدست بیارید و آماده ی محیط های جدی تر بشید.

• مدام در محافل مرتبط با دنیای IT مثل کنفرانس ها و رویدادها حضور داشته باشید و از شبکه های اجتماعی توییتر و لینکداین برای پیدا کردن نیروی مناسب غافل نشید.

• به اعتقاد من سال های پیش رو (تا سال 1400 شمسی) دوران طلایی برنامه نویسان و فعالان کسب و کارهای استارتاپی و IT محور خواهد بود. از این فرصت برای کسب ثروت غافل نشید.

• کارورزی کنید و باز هم کاروزی کنید تا تجربه کسب کنید. بر همین اساس شناخته شده تر خواهید شد و فرصت های بیشتری در پیش روی شما قرار خواهد گرفت.

در همین راستا بخوانید:
چطور استخدام شویم؟
مبانی کار تیمی برای تیم های توسعه

 

دبستان که بودم موقع تماشای جام جهانی 94، من داداشم و بابام و بعضاً باقی خونواده خیره می شدیم به تلویزیون و گزارش کوتی و بهرام شفیع و بهروان رو گوش می کردیم. اون موقع ها اینترنت نبود و کل اطلاعات ما محدود میشد به حافظه ی بزرگ تر هایی که قبلاً پای برنامه ورزش و مردم نشسته بودن. گهگاه یکی از روزنامه ها یه ضمیمه ورزشی می داد که ما عاشقان فوتبال رو به رویا می برد و با ورق زدن هر برگ این ویژه نامه ها دنیایی از افتخار توی ذهنمون مجسم می شد. فوتبال شده بود تجسم رویای موفقیت و برای من و خیلی های دیگه بوسه زدن بر جام جهانی نهایت رویا بود.

شب با همین رویا می خوابیدیم و فرداش توی گرمای صبح تابستون که رد پایی از خاطرات شب قبل داخلش دیده می شد تا سر حد مرگ می دویدیم که یه توپ پلاستیکی رو وارد یه گل کوچیک کنیم. ما یه مشت کودک و نوجوون مشتاق بودیم که توی اون بازی فوتبال محله ای رسیدن به افتخار رو تمرین می کردیم. آسیب دیدگی و کوفتگی جزئی از بازی بود و آسفالت و کلی زخم روی ساق پا مانعی برای یه رقابت مردونه با یه روحیه ی جنگنده نبود.

شب ها وقتی خسته و عرق کرده به خونه می رفتیم این پوسترهای قهرمانای فوتبالی ما بود که درد زخم ها رو تسکین می داد. خوابوندن کل رفقا و هم محله ای ها بود که رضایت خاطر رو به لب می نشوند. بله دوستان اون روزا هم اندازه لذتی که مارادونا یا روماریو یا زیدان بعد از بردن جام بالای سرشون تجربه کردن غرق در لذت بودیم. این فوتبال بود که خارج از میدون نبرد باعث می شد تمرین مردونگی، غرور و قدرت کنیم تا با بلوغی که از این رهگذر به دست میاریم یه دوست، یه همسر و یه پدر خوب باشیم. به همین دلیل فوتبال معروف ترین آیین مرداست که توش یه زندگی در جریانه. زندگی ای که مارادونا، باجو، مالدینی، روماریو، ببتو، رونالدو، کلینزمن، دل پیرو، بکام، آث میلان، یونتوس رئال، بارسلون، بایرن، منچستر و چند صد تا اسم دیگه ارکان استواری اون هستن.

دیشب نزدیک 22 سال از جام جهانی 94 می گذشت و من تنها بدون پدرم و برادرم و دوستان هم محله ای به صحنه ی نبرد ایتالیا و آلمان خیره بودم. هر دقیقه از بازی یادآور دوران پر افتخار قبل بود، من سال هاس که طرفدار تیم ملی آلمان هستم و اولین بار با حذف آلمان توسط بلغارستان در سال 1994 از ته دل اشک ریختم. اما به قول فردوسی پور ایتالیا رو نمی شه ندید، فوتبال بدون ایتالیا و هلند و برزیل و آرژانتین یه ملودی ناشیانه است. یه سمفونی مردگانه. ایتالیا و آرژانتین برای من سمبل جنگندگی همون بچه های کوچه پس کوچه ها هستن که حالا توی جعبه جادویی دل میلیون ها هوادار رو بردن و می برن. دیشب اشک های بوفون اشک های من هم بود. اشک هایی که مرثیه ای است برای کوچه پس کوچه های خالی این روزها که اصلا صدای هیچ بچه ای ازش به گوش نمی رسه. فوتبال برای ما یه عشقه.

من به افتحار فوتبال، به بزرگی ایتالیا و سایر رقبای سنتی احترام می ذارم، چرا که بدون اونها رویای کودکی من نا تمامه و این رویای کودکی من بود که نبض این روزهای من رو به تپش وا داشته. یه بار دیگه چشم هاتون و ببندین و برین به همون روزهای کودکی و نوجوونی …

این روزا آمار افراد، شرکت ها و استارتاپ هایی که در به در دنبال نیروی متخصص می گردن داره بالا میره. یه سری به شبکه های اجتماعی و سایت های خوب کاریابی اگر بزنید این مورد رو لمس خواهید کرد. این رشد آگهی های استخدامی در عین اینکه خبر خوبی هست یه واقعیت تلخ رو به دنبال خودش داره و اون چیزی نیست جز کمبود شدید نیروی متخصص.

در ادامه قصد دارم به برخی از مهمترین دلایل کمبود نیروی متخصص بپردازم و بر همون اساس راهکارهایی برخواسته از تجربه شخصی ارائه کنم. البته مخاطب اصلی این نوشته کارجویان بخش نرم افزار، سخت افزار و مشتقات رشته ی IT هستند. ما اگر همه ی موارد گفته شده در زیر رو در برطرف کردیم تازه حق داریم نسبت به نبود کار ناله کنیم.

…

چطور استخدام شویم؟ادامه »

چند سال پیش استادی داشتم که می گفت هر دو سال یکبار بخش زیادی از دانش کامپیوتری شما بی اثر میشه (نقل به مضمون). همون موقع حرفش تقریبا برام ملموس بود و من مدام با ظهور فناوری های مختلف مواجه می شدم و لازم بود (و هست) که مدام در حال یادگیری باشم. این مورد تاثیر مستقیمی در سطح دستمزد داره.

یادگیری و فراگیری به خودی خودش خوبه اما بهایی داره! وقتی که شما با مسائلی مثل افزایش سن، مسئولیت های خانوادگی، هزینه های زندگی، نرخ سریع تغییرات و از این دست مسائل روبرو باشی متوجه خواهی شد که هر سالی که سپری میشه افت محسوسی در توان یادگیری شما به وجود میاد و موندن در کورس رقابت خیلی سخت میشه. (البته این نظر من هست و همیشه ممکن هست خلافش تایید بشه)

سال ها به همین شکل گذشت تا اینکه چند روز پیش مجددا همین بحث در یک جمع دوستانه مطرح شد. یکی از دوستان با تجربه از تلاش برای تسلط بر فناوری های عرضه شده و عدم تناسب بازار و انتظارات مشتریان گفت. اون موقع خیلی خوب می تونستم پیش بینی کنم که دوستم در ادامه چه چیزی می گه. هر دوی ما یک مسیر مشترک رو طی کرده بودیم و تجارب مشترکی داشتیم. همین مورد باعث شد که این بار دست به کار نوشتن بشم و مواردی رو یادآوری کنم.

بر همین اساس در ادامه توضیح خواهم داد که چرا و چگونه سطح دستمزد خود را افزایش دهیم.

…

باید به فکر بالاتر بردن سطح دستمزدت باشیادامه »